Betaalbaar collectief vervoer

Sinds in 2017 werd overgestapt op het systeem van persoonsvolgende financiering (PVF), betalen personen met een beperking het collectief vervoer van en naar de voorziening of dagopvang als woon- en leefkosten. De vervoersonkosten zijn echter sterk gestegen en zetten daarmee dus het persoonlijk inkomen van mensen met een beperking onder druk.

Hybride kosten

Sinds 2021 kunnen de kosten voor vervoer ook als zogenaamde hybride kosten worden beschouwd, waarbij ze enerzijds deels als woon- en leefkosten worden betaald en anderzijds voor een gedeelte vanuit het persoonsvolgend budget komen. Toch blijkt dat slechts een beperkt aantal mensen hiervan gebruikmaakt. Er is dus meer sensibilisering nodig over deze optie. Bovendien dient de gebruiker dan al een voldoende hoog budget te krijgen omdat hij anders zal inboeten op de nodige ondersteuning. Een oplossing zou kunnen zijn dat de meerkosten van het vervoer bij personen met een beperking meer en beter worden opgenomen bij de opmaak van het ondersteuningsplan om tot een realistischer beeld te komen van die meerkosten.

Een oplossing voor de transitiecliënten

Tot slot blijft een bepaalde groep in deze discussie helaas ook vaak onterecht op de achtergrond. Dat is de groep van de transitiecliënten. Deze mensen komen uit het systeem dat in voege was voor de persoonsvolgende financiering en ze beschikken vandaag over een zogenaamd transitiebudget. Nu ze onder het systeem van de woon- en leefkosten vallen, blijken de kosten van het collectieve vervoer voor hen zeer zwaar door te wegen. Deze mensen zien zich dan ook vaak noodgedwongen om het aantal dagen in de dagbesteding te verminderen of te kiezen voor een volledige woonondersteuning om zo de kosten van vervoer te drukken.

Vervoer is en blijft noodzakelijk om op een volwaardige wijze te kunnen deelnemen aan de samenleving. Ik ondervroeg daarom de minister over de deze problematiek. Benieuwd naar het volledige debat? Bekijk dan zeker onderstaande video.